به نقل از «بسیج نیوز»

غربت اسلام با بعثت پیامبر(ص) نجات داده شد/ ظهور منجی عالم بشریت در امتدا حرکت بعثت پیامبر(ص) است

تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۲۹۲۷۶۴

حجت‌الاسلام ماشاالله عبدی مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه ناحیه اراک در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری بسیج استان مرکزی با اشاره به 27 رجب، سالروز آخرین پیغام دار، خاتم نبوت، محمد مصطفی (ص) گفت: چهار رخداد مهم بشریت وجود دارد که انسان و بشر مدیون این چهار واقعه عظیم هستند، مبعث رسول اکرم(ص)، واقعه غدیر، واقعه عاشورا و ظهور منجی عالم بشریت از مهمترین وقایع تاریخ اسلام هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با اشاره به اینکه پیامبر اسلام (ص) دعوت مردم به راه راستی و عبودیت را از مکه شروع کرد، افزود: مبعث رسول گرامی اسلام(ص) که در 27 رجب انجام شده و 14 سال قبل از هجرت رسول اکرم(ص) در زمانی که مردم بت پرست بودند و ادیان دیگری در گوشه و کنار حجاز رسیده بودند ولی دین به عنوان دین پیامبر اسلام و پیامبر خاتم حجاز را نگرفته بود و چنین اتفاقی در چهل سالگی عمر پیامبر در غار حرای کوه نور نزدیکی شهر مکه به پیامبری مبعوث شدند و قرار بود که این دین به عنوان دین خاتم انبیاء جهانی بشود و همه جا را فرا گیرد و در همه جای جهان این پرچم به اهتزاز دربیاید.

مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه ناحیه اراک با اشاره به واقعه غدیر و عاشورا بیان داشت: غدیر که متأسفانه جهانی نشده و پس از آن واقعه عاشورا امام حسین(ع) به دنبال واقعه غدیر، این حماسه حسینی را رقم زد و آن را به عنوان یکی از حوادث مهم تاریخ اسلام ساخت.

حجت الاسلام عبدی وجود مبارک پیامبر اسلام(ص) را نقطه درخشانی در اسلام خواند و عنوان کرد: این چهار رخداد عظیم که معمولا بنای آن، با مبعث شروع شده است که در قرآن کریم با عنوان نعمت با منت یاد می شود، نعمت های خداوند به دو نوع بی‌منت و بامنت تقسیم می شوند.

وی با اشاره به آیه وَآتَاكُمْ مِنْ كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ گفت: نعمت های بی منت خداوند که در آیه 34 سوره ابراهیم می فرماید این نعمت ها قابل شمارش نیستند.

مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه ناحیه اراک با اشاره به آیه 164 سوره آل عمران گفت: ولی نعمت های با منت از اینها مهمتر هستند که یکی از آنها که خداوند منت گذاشته اند و طبق آیه قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ بعثت پیامبر به عنوان نعمت با منت یاد می شود.

وی با اشاره به آیه 17 سوره حجرات افزود: نعمت دومی که خداوند با منت آن را یاد می کنند، هدایت است که خداوند در قرآن می فرماید يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا قُلْ لَا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلَامَكُمْ بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ لِلْإِيمَانِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ و به پیامبر می فرماید که اسلام آوردن منت ندارد بلکه هدایت نعمت با منت خداوند است.

حجت الاسلام عبدی با اشاره به آیه 5  سوره قصص گفت: نعمت با منت سوم ولایت و امامت است که خداوند در قرآن می فرماید: وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ و خداوند پیشوایان را به عنوان منتی برای مردم معرفی می کند.

وی واقعه مبعث را ضرورتی برای عصر جاهلیت آن زمان دانست و اضافه کرد: در زمان قبل از ظهور پیامبرگرامی اسلام(ص) عصر جاهلیت بود و وضعیتی حاکم بود که مردم سنگ، حیوان و... پرستش می کردند، زنده به گور کردن دختران و اینگونه اقدامات جاهلانه را انجام می دادند.

مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه ناحیه اراک با اشاره به بیانات امام خامنه ای مبنی بر اینکه دوران جاهلیت باز تولید شده است، گفت: اینکه یک جاهلیتی دیگری در راه داریم همین وضعیت نابسمانی های دنیا است.

انتهای پیام/

منبع: بسیج نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۲۹۲۷۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«بهاربد»؛ جشنی قدیمی‌تر از بعثتِ زرتشت

پانزدهم اردیبهشت مصادف با جشن «بهاربد» است؛ روزی که هم بهار به نیمه می‌رسد و هم بنابر روایتی همزمان با بعثت زرتشت است. هرچند در حال حاضر شاید کمتر کسی از این مناسبت خبر داشته باشد.

به گزارش ایسنا، درست پنج روز بعد از جشن «چله نوروز» که البته همین مناسبت هم تنها در برخی نقاط مرکزی کشور از جمله کرمان و شیراز به شکل رسمی‌تر برگزار می‌شود، جشن «بهاربد» فرا می‌رسد؛ مناسبتی کهن که به سختی می‌توان رد پای مشخصی از آن حتی در میان مقالات و مطالعات پژوهشگران یافت.

در ایران باستان تقویم بر اساس گاهَنبار‌ها رواج داشته و مردم بر اساس آن آغاز و میانه هر فصل را جشن می‌گرفتند. جشن‌های گاهنباری، ادامه و بازمانده‌ای از نوعی تقویم کهن در ایران باستان است که طول سال خورشیدی را نه به دوازده ماه خورشیدی، بلکه به چهار فصل و چهار و نیم فصل تقسیم کرده‌اند و هر یک از این بازه‌های زمانی، نام و جشنی ویژه به همراه داشته است.

در پانزدهم اردیبهشت ماه نیز جشن «بهاربد» و زمان گاهنباری به نام «میدیوزَرِم» به معنای میانه فصل سبز برگزار می‌شده است. یکی از نکات مهم درباره جشن‌های ایرانی، وابستگی آن‌ها با امور کشاورزی بوده است. روندی که از یک سو به کاشت، داشت و برداشت کشاورزان کمک می‌کرده و از سوی دیگر بهانه‌ای برای شکرگزاری نعمت‌های پروردگار از جمله رُستنی‌های زمین بوده است.

سال گاهنباری از نخستین روز تابستان آغاز شده و پس از هفت پاره زمانی، یعنی پایان سه فصل و چهار میانه فصل، به آغاز سال بعدی می‌رسیده است. پایان بهار یا آغاز تابستان مانند دیگر فصل‌ها، دارای جشن گاهنباری نبوده و تنها به عنوان جشن آغاز سال نو به شمار می‌رفته است.

از سوی دیگر بخش‌هایی از کتاب زادسپرم (کتابی تألیف شده توسط یکی از پیشوایان زرتشت) به جز اشاره‌های کوتاهی که به تاریخچه و رویداد‌های زمان زرتشت می‌پردازد، بعثت او به پیامبری را نیز به میانه بهار یا «بهاربد» نسبت می‌دهد. جشن «بهاربد» که از بزرگترین و مهم‌ترین جشن‌های ایرانیان است و حتی پیش از رواج دین زرتشتی در عصر ساسانی نیز برگزار می‌شده است.

آخرین سند مکتوب از برگزاری جشن «بهاربد» در گزارش کوتاه و مهم ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه آمده است. او در این گزارش به اهتمام فراوان مردم برای برگزاری جشن «بهاربد» اشاره کرده است و همین موضوع بیانگر اهمیت چنین جشنی در ایران باستان است. جشنی که احتمالا برخی بعد از خواندن این گزارش تازه به وجود آن پِی ببرند! درحالی که به نظر می‌رسد احیای چنین مناسبت‌های اصیلی بتواند رد پای مناسبت‌های وارداتی را کمرنگ‌تر کند.

پی‌نوشت: در بخش‌هایی از گزارش از کتاب «جشن‌های ایرانی باستان» نوشته محمدحسین موسوی استفاده شده است.